gdy cały blask już przesiany
uspokajam oddech
trzeba się śpieszyć
książki
już nie wystarczą
muszę nadać imiona
zanim nadadzą
fałszywe
ostatnie złudzenie zamknąć
w dwóch lustrach
na wieczne powtarzanie
oswoić słowa
czyli czas
/choć myśleć o przyszłości
bez lęku
to jakby nie bolało
ścięte drzewo
czy twoja nieobecność/
jeszcze wiarę:
nazwać
na wiarę przyjąć i
z trudem złapać oddech
uspokoić